Bergen, gletsjers, meren en nog meer meren…
Vanmorgen wakker met een geweldig uitzicht...lekker buiten ontbeten met uitzicht op de gletsjers, die volop in de zon liggen.
Daarna weer de Icefield Parkway op voor het tweede deel. Bij Mistaya Canyon gaan we er voor het eerst uit. Na een korte, maar steile wandeling (pfff) komen we bij het punt waar de rivier de canyon instroomt, een enorm geweld weer. Deze is wat kleiner dan bij Maligne Canyon, maar ook mooi! Het blijft geweldig om te zien wat de kracht van water allemaal kan vormen.
We rijden verder over deze geweldige weg! Overal hoge bergen, gletsjers, rivierbeddingen en nu ook meren!
Onze volgende stop is het beroemde Peyto Lake. We moeten een klein stukje wandelen om er te komen. "Wow" roept Sander als we het meer in ons vizier krijgen, geweldig! Een helemaal turquoise meer! Wat een uitzicht! Zoiets hebben we nog nooit gezien! We weten dat Banff National Park hierom bekend staat, maar als je het dan met eigen ogen ziet....echt héééééél erg mooi! In de camper hebben we broodjes gesmeerd en die eten we boven op met uitzicht op het meer, een lunch met een view!
Nog onder de indruk rijden we verder en daar doemt het volgende blauwe meer alweer op, Bow Lake. Hier kun je naar toe rijden, dat doen we dan ook en we drinken een kopje koffie met uitzicht op dit ook heel erg mooie meer. We lopen nog even naar het strandje en Sander en Joris gooien steentjes in het meer.
We komen nog langs het Hector Lake en gaan pootje baden in het Herbert Lake. Het houdt niet op met de meren hier en de twee bekendste moeten nog komen.
We halen boodschappen in het dorpje Lake Louise waar we ook kamperen vannacht. Daar besluiten we om vandaag nog naar Morraine Lake te rijden en morgenvroeg (vroeg weer) naar Lake Louise te gaan. Deze twee meren zijn zo druk dat aangeraden wordt om of vroeg of laat te gaan. Morraine Lake is iets verder dus die doen we vandaag nog. Als we er bijna zijn snappen we de adviezen. Wat een drukte, ook nu nog om vijf uur 's middags! Met moeite weten we onze camper te parkeren en gaan vol goede moed op pad. Meestal zijn dingen niet voor niets zo toeristisch...het is vast mooi! ....En dat is het!
Aan de rand van het meer drijven allemaal boomstammen. Hier kan je overheen lopen om vervolgens via een rotswand naar een uitkijkpunt te klimmen. Dit hoef je Sander en Joris geen 2x te zeggen...zoef...en weg zijn ze, op weg naar de top. Norbert gaat mee, want het ziet er best pittig uit. Ik besluit leuke foto's te maken en vervolgens via een steil wandelpad achter de rots naar boven te lopen, lijkt me wel zo relaxed. Boven kom ik ze weer tegen ...superenthousiast...niet zozeer over het uitzicht maar over de klim..."Het was steil hoor mama, best pittig " J Wij genieten van het geweldige uitzicht, wat een mooi meer weer. Deze is blauwer dan Peyto Lake, dat meer turquoise was. Zo is elk meer toch weer anders.
We lopen met zijn allen terug over het wandelpad, want naar beneden via de rots, dat durft Norbert toch niet aan met de kids. Joris is enigszins teleurgesteld, maar Sander is verstandig en wil terug met mama meelopen.
Dan gaan we eindelijk richting de camping. Het is intussen al bijna half zeven. Het is een mooie camping, alleen een beetje jammer dat de spoorlijn er vlak langs loopt. Nou ja, we zien wel hoe het gaat vannacht. Morgen in ieder geval vroeg op voor Lake Louise.
Er schijnt trouwens een beer rond te lopen op de camping... (nog niet gezien...weet niet of dat nou jammer is of..)Watervallen en gletsjers
Joris heeft heerlijk uitgeslapen vanmorgen. Hij werd pas om 9:30 uur wakker. Dus we doen het rustig aan vanmorgen. We ontbijten rustig, en rijden pas om 10:30 uur weg.
Vandaag rijden we de Icefield Parkway op. Volgens velen de mooiste weg ter wereld, nou we zijn benieuwd. Deze weg gaat van Jasper National Park naar Banff National Park, waar we morgen naar toe gaan.
De eerste stop is bij Athabasca Falls. Ook deze waterval is weer erg indrukwekkend en weer heel anders. Je zou zeggen, na zoveel watervallen....maar het blijft mooi! We lopen nog een stukje door de canyon en gaan dan verder.
De volgende stop is alweer een waterval: de Sunwapta Falls. Deze lijken een beetje op de vorige waterval, maar dan iets kleiner. We mogen niet zo heel dichtbij komen, want er is een stuk afgezet uit veiligheidsoverwegingen. De waterstand is erg hoog dit jaar, waardoor de kijkplatforms af en toe overstromen.
Als we verder rijden wordt duidelijk waarom deze weg de Icefield Parkway heet. De eerste gletsjers worden zichtbaar, en hoe! Echt mooie uitzichten! Het rijden op zich is al heel mooi. We hoeven eigenlijk de camper niet uit. Af en toe stoppen we bij een uitzichtpunt.
Bij de Tangle Falls kunnen Sander en Joris zich even uitleven door naast de waterval naar boven te klauteren, wat een leuke foto oplevert J
Dan komen we aan bij het Icefield Centre . Hier kun je ook overnachten op de parkeerplaats en omdat het al 15:00 uur is en we ook nog een excursie naar de gletsjer willen doen, zoeken we maar vast een mooi plekje uit op de parkeerplaats.
Dan gaan we naar het infocentrum waar ook nog een soort museumpje is. We bespreken een tripje naar de gletsjer,
Met een shuttlebus gaan we naar de voet van de gletsjer. Van daar gaan we met een Ice Explorer (die ze ook gebruiken op de zuidpool voor research), een soort bus met enorme banden, de gletsjer op. Na een spectaculair ritje over het ijs mogen we uit de bus en op de gletsjer lopen. DIT IS ECHT SUPER! Wat mooi! Het is heel spannend om over het ijs te lopen en nog spannender om over de stroompjes water te gaan. Het gesmolten water kun je drinken. Die verleiding kunnen we natuurlijk niet weerstaan...dit is met recht ijswater!!!
We besluiten inderdaad op de parkeerplaats te kamperen vannacht. Een parkeerplaats is natuurlijk niet de mooiste camping en er is verder niets (geen elektriciteit, oid), maar deze parkeerplaats heeft wel het allermooiste uitzicht ooit (op 2 gletsjers!). En we hebben een plekje uitgezocht aan het water in de verste uithoek van de parkeerplaats, dus eigenlijk wel een hele mooie plek!
Morgen verder naar Lake Louise (volgens mij de drukste toeristische attractie van West-Canada).
Klimmen, raften en toch nog Maligne Lake
Op tijd op vanmorgen om vandaag niet het risico te lopen geen parkeerplaats te kunnen vinden bij de Jasper Tramway. We waren de eerste camper, ruimte genoeg. Dus meteen maar omhoog. We hebben wel even fleecevesten aangetrokken want boven is het maar 11 graden.
Met de gondel, die de vorm heeft van, hoe kan het ook anders, een tramwagon, naar boven, maar nog niet naar de top, daarvoor moeten we nog een kilometer lopen steil de berg op...best pittig dus (heeeeel pittig). Maar eenmaal boven was het het ‘klimmetje' wel waard: een 360 graden view, oa. richting Pyramid Lake waar we gisteren waren.
Daarna weer snel naar beneden om nog even te kunnen lunchen voordat we gaan raften. We lunchen in de camper op de parkeerplaats waar we vertrekken voor het raften, want we hebben niet zo heel veel tijd meer.
En dan is het tijd om te raften! In de bus op weg naar het beginpunt krijgen we al wat uitleg. Een maal op de plaats van bestemming wurmen we ons in een wetsuit
Joris mag helemaal voor in de boot en heeft het beste plekje van ons allemaal. Sander mag voor mama zitten op de rand van de boot en mag meepeddelen, heel stoer! Het is echt supergaaf en we worden allemaal kletsnat en Joris het natst van ons allemaal. De jongens vinden het superleuk, en wij ook trouwens
Dan horen we terwijl we zitten te internetten bij de info (geen wifi op de camping) dat de weg naar Maligne Lake weer open is na de mudslide eerder deze week. Dan besluiten we daar gelijk maar naar toe te rijden want morgen rijden we weer ergens anders naar toe.
Het is best een eind rijden. Vlak voor we er zijn ziet Sander een hertje in de berm, dus hij is weer helemaal in zijn sas.
Maligne Lake is het grootste meer in Jasper en de bekendste. Het meer is vooral bekend om Spirit Island een klein eilandje midden in het meer. Wij zien een mooi meer, maar geen eilandje. Daarom besluiten we een eind om het meer te gaan lopen op zoek naar het eilandje, want die staat toch op elke foto die je ziet van Maligne Lake.
Onderweg zien we Kariboes...dus 2 enthousiaste jongens de rest van de tijd ;-), maar geen eilandje te zien! We geven het op...het meer is ook mooi zonder eilandje en kennelijk kan je het eilandje alleen zien als je een boottochtje boekt.
Terug op de parkeerplaats en ook nog op de terugweg zien we nog meer hertjes en zelfs nog een berggeitje.
Al met al een zeer actief en zeer geslaagd dagje.
Morgen de beroemde Icefield Parkway op.
Een canyon, kayakken en …. alweer een beer!
Eerst uitgeslapen vanmorgen. We zijn nu in Alberta, dat betekent dat de klok een uur vooruit is gegaan, dus pas later wakker J Om 9 uur zijn we er pas uit en we doen het nog even rustig aan...lekker ontbijten met wafels en broodjes.
We rijden pas om 11:00 uur richting de Jasper tramway, een gondelbaan. Daar aangekomen blijkt dat we te laat zijn. Alle parkeerplaatsen zijn vol en zo'n bakbeest zet je ook niet zomaar overal tussen. We besluiten dit morgenvroeg (vroeg!) te doen en verder te rijden naar Maligne canyon. Tot daar is de weg wel open. Ook hier weer problemen met parkeren, maar we parkeren 500 meter terug bij een uitkijkpunt waar we net daarvoor waren.
We lopen stroomopwaarts mee langs een snelstromend riviertje. Het snelstromende riviertje verandert in een kolkende massa water en er onstaat een canyon. Het water baant zich een weg door een op sommige plaatsen maar 2 meter brede canyon, die wel 50 meter diep wordt. Wat een geweld weer en wat een kracht heeft dat water. Er zijn bruggen aangelegd zodat we op een aantal plaatsen over de canyon kunnen lopen. Echt geweldig indrukwekkend (ik blijf het maar zeggen). Ook Sander en Joris zijn onder de indruk en Joris vergeet even dat ie bijna niet kon lopen van de pijn in zijn been van de muggenbulten ;-) en loopt vrolijk met ons mee. We lopen wel 2 uur langs en over de canyon zo mooi is het.
Dan weer verder want we willen nog kayakken in het Pyramid Lake. We stappen de camper weer in en rijden weg. Na ongeveer 5 minuten een kleine opstopping: wat is hier aan de hand? We kijken eens goed en ... jawel hoor langs de kant van de weg zit een beer rustig besjes te eten! Alweer een beer! We staan heel lang te kijken...wat een leuk gezicht! Norbert gaat zelfs nog even voorzichtig de auto uit en maakt een filmpje terwijl de beer rustig dooreet. Super...beer nummer 6 alweer!
Dan rijden we door naar Pyramid Lake en huren twee 2-persoonskayaks. Sander en Minka in 1 boot en Joris en Norbert in 1 boot. Dit is heel leuk! Het gaat heel goed en we varen heel ver het meer op. Wat een omgeving om te kayakken! Prachtig! Sander en Joris kayakken prima mee....links, rechts, links, rechts.... Moe maar voldaan leveren we een uur later de kayaks weer in.
Terwijl we aan het kayakken waren zagen we een leuk strandje, dus daar zij we naar toe gereden en hebben nog lekker aan het water gezeten en gezwommen (nou ja, mama alleen maar gepootjebaad of pootjegebaad).
Het is echt heerlijk weer!
's Avonds probeert Norbert nog een kampvuurtje te maken, maar de padvinder komt nog steeds niet in hem naar boven ;-) dus het vuur is al gauw weer uit, maar wel weer marshmallows gebakken en de rook houdt de muggen op afstand! Eigenlijk hebben we een bijltje nodig om kleinere stukjes hout te maken ...morgen maar even zoeken.
Wapiti herten, een adelaar en ….
Vanmorgen weer vroeg vertrokken want we hebben weer een lange rit voor de boeg. Naar Jasper National Park...Rockies here we come!
Het gaat snel. Na anderhalf uur komen we aan in Blue River, waar we een riviersafari gaan doen. Na een ontbijtje, gaan de zwemvesten aan en stappen we in de speedboot, die ons over de Blue River voert. Spectaculair tochtje, wat gaan we hard...!!! En wat is het hier weer mooi, een rivier met op de achtergrond een gletsjer.
Maar het meest spectaculaire: na zo'n 10 minuten varen minderen we vaart en....wat zien we daar bewegen aan de kant van de rivier...????....Ja, het is er echt één: een grote zwarte beer (nou ja, eigenlijk is die bruin). De motor van de boot gaat uit en we wachten muisstil, en ja hoor hij komt tevoorschijn: GEWELDIG! Alweer een beer!
En na een tijdje komt er verderop nog eentje tevoorschijn, een iets kleinere zwarte beer en dan wijst de gids ons op nog twee kleine beertjes (cubs) hoog boven in de boom. We moeten even zoeken maar dan zien we ze...! Echt heel klein nog, ze klimmen ook nog wat!
In een boom verderop zit ook nog een adelaar!
Na een tijdje komt de grote beer weer tevoorschijn en vlucht de kleinere. De grote beer is op zoek naar voedsel langs de rand van de rivier. We volgen de beer een heel eind langs de oever, we varen met hem mee, echt supergaaf! Ik denk dat we hem wel een half uur gevolgd hebben. Een superervaring.
Pas als de beer weer het bos in gaat varen we verder naar een waterval. We genieten nog van de prachtige omgeving, maar de beren waren toch wel het allermooist.
Een ervaring rijker rijden we verder richting Jasper. We rijden via Mount Robson Provincial Park. Mount Robson is de hoogste berg van Canada en is erg indrukwekkend omdat hij "alleen" staat. De top van Mount Robson staat 90% van de tijd in de wolken en is dus niet te zien, maar we hebben geluk en kunnen ook de top zien! Nou ja, totdat het noodweer losbarst. We lopen net terug naar de camper en het begint te onweren. Dan is een camper wel erg handig. We blijven nog even staan en lunchen in de camper met uitzicht op Mount Robson.
Het weer is weer wat opgeklaart als we Jasper National Park in rijden. Ja, hier kwamen we voor, de grote nationale parken van Canada, maar we hebben al zoveel gezien....
We zijn nog maar 5 minuten in het park en....naast de weg staat een enorm hert (elk) met echt een enorm gewei! Nog meer wildlife vandaag! Sander en Joris kunnen hun geluk niet op (en wij ook niet eigenlijk J)
We gaan het dorpje nog even in voordat we naar de camping gaan. Nog even naar de info en wat boodschappen. We horen dat door een aardverschuiving 2 dagen geleden de weg naar Maligne Lake (het meest gefotografeerde meer in Canada) is afgesloten, dus dat is wel jammer, maar er is nog genoeg te doen en te zien.
Dan rijden we naar de camping (Whistler campground), het is inmiddels al 6 uur geweest. Terwijl we in de rij staan om in te checken wordt het echt heel donker en opnieuw barst het noodweer los. Het waait, regent en onweert enorm! Gelukkig zitten we droog in de camper.
Later horen we dat er aan de andere kant van de camping bomen omgewaaid zijn en als we de elektriciteit willen aansluiten blijkt dat deze is uitgevallen.
Als we naar onze plek rijden op de camping komen we nog een groep van wel 10 wapitiherten tegen die rustig staan te grazen tussen de campers.
Een spectaculaire dag!Wells Gray
Het regent als we wakker worden! Wat is dat nu? We draaien ons dus nog maar een keer om. Om een uur of acht wordt het toch droog, dus we komen er toch maar uit. We doen het wel lekker rustig aan...lekker ontbijten (wel binnen want het drupt weer een beetje) met geroosterde bagels (ja, er zit ook een broodrooster in :-).
Om half tien rijden we naar Wells Gray Provincial Park. Volgens de meneer bij de info, zal het opklaren in de loop van de dag, dus daar gaan we maar van uit. Het is wel warm, dus....
Al na 10 km komen we bij het eerste uitkijkpunt...een beetje mistig nog, dus we rijden verder naar de eerste waterval, de Spahat Falls. Een kort wandelingetje (nu wel volgespoten met DEET) en we zijn bij de waterval...erg mooi. Uit een smalle kloof stort het water naar beneden. We hebben al veel watervallen gezien, maar deze is wel heel mooi.
Ondertussen klaart het echt op en wordt het gewoon weer stralend weer. Prima weer voor nog een waterval dus
Wij "doen" er nog twee. Eerst Dawson Falls, die ook wel de mini Niagara Falls genoemd worden. Ook deze is weer erg mooi...wat een geweld!!! Het water dondert echt naar beneden. Sander zegt dat ie 90 meter breed is, dus dat zal wel zo zijn
Dan gaan we naar Helmcken Falls, de bekendste waterval in dit park. We wandelen er naar toe en snappen meteen waarom. Deze waterval is zo mogelijk nog indrukwekkender...volgens Sander (onze wandelende reisgids) is dit de hoogste waterval die vrij naar beneden valt in Canada....Hij is prachtig. Het water dat naar beneden valt vormt wolken die je omhoog ziet vliegen, supergaaf gezicht!
Daarna rijden we verder over een onverharde weg, maar dat gaat prima....hier en daar rammelen de borden bijna de kast uit, maar alles blijft heel.
We maken nog een wandeling naar een waterval/stroomversnelling waar in augustus en september zalm te zien zou zijn die tegen de waterstroom inspringt, maar hiervoor zijn we misschien nog net iets te vroeg, dus jammergenoeg geen zalm gezien. Maar een leuke wandeling met hele mooie stroomversnellingen, waarvan je je niet voor kan stellen dat daar zalm tegenin zou kunnen zwemmen.
We picknicken nog op een idyllisch plekje bij met uitzicht over het riviertje. Dit is vakantie! Heerlijk!
Daarna terug naar de camping voor nog een duik in het zwembad en 's avonds pizza in de oven.
Sander en Joris zijn nu aan het afwassen, want dat is een feest hier op de camping...zo'n grote kraan die ze ook in de horeca gebruiken waar je alles mee kan afspoelen, dus ze gingen net juichend afwassen
Morgen richting de grote nationale parken....ben benieuwd....
Van Whistler naar Clearwater
Een reisdag vandaag, zodat we later wat meer tijd overhouden. 422 Km rijden van Whistler naar Clearwater, dus vroeg weg....ontbijten doen we wel onderweg. Om 8 uur rijden we de camping af in Whistler. Een hele mooie route maar mn het begin gaat erg langzaam. Veel bergen en dat gaat niet zo snel met zo'n bakbeest
De eerste stop ontbijten we en wandelen naar een gletsjermeertje in Joffre Lakes park. We zijn nog niet goed voorbereid, want we stappen de camper uit en worden meteen lekgestoken door de muggen...
Dan snel weer verder....Na Kamploops wordt de weg makkelijker begaanbaar en gaat het allemaal wat sneller.
We stoppen nog voor een late lunch in Juniper Beach provincial park, aan een riviertje. Als we uitstappen merken we pas hoe warm het is ... 36 graden!!! Pfffff wat een hitte. Eigenlijk te warm om buiten te eten, maar ja zonder airco wordt de camper ook met de minuut warmer, dus toch maar buiten. Daarna lekker afkoelen in de Thomson River. Pootje baden, steentjes gooien .... heerlijk!
Dan gauw weer verder...het zwembad van de camping lonkt. Toch nog redelijk op tijd komen we aan op de KOA campground Clearwater. We hebben een grote plek, een zg. pull tru, dus Norbert hoeft niet achteruit in te parkeren wat toch best lastig is met ons "bakbeest", maar hij kan gewoon de plek oprijden en aan de andere kant de plek weer afrijden.
Dan gauw het zwembad in!
's Avonds een vuurtje aan, want hier geldt geen fire-ban. Het vuurtje wil nog niet zo goed lukken, moeten nog wat oefenen, maar het is genoeg voor Joris om Marshmallows te bakken (roken eigenlijk:-).
Dan begint het te regenen...da's nieuw, maar wel gezellig in de camper. Het getik op het dak en lekker verkoelend, na 36 graden!
Morgen naar Wells Gray Provincial Park.
Het uploaden lukt niet altijd en mn de foto's geven problemen, dus af en toe zit er even tussen de verhalen en de foto's.
Joris jarig en …. EEN BEER
Zondag 5 augustus ....Joris jarig!!!
We slapen al iets langer, dus dat gaat de goede kant op! Joris wakker gezongen (of was ie stiekem toch al wakker?) en toch nog een paar kleine cadeautjes aan Joris gegeven.
Broodjes in de oven en even rustig ontbeten. Daarna met de shuttle-bus van de camping naar de liften in Whistler-village, dus de camper blijft een dagje staan. Het is weer ontzettend warm, 33 graden vandaag.
Er staan rijen voor de kaartverkoop en de gondels: het lijkt de wintersport wel. Het is erg druk, maar het is dan ook een holiday-weekend, dus alle Canadezen zijn op pad (en wij natuurlijk).
We gaan eerst met de gondel omhoog (bloedheet!). Sander speurt om zich heen naar beren, maar helaas...Daarna gaan we nog met een stoeltjeslift verder omhoog om te kunnen genieten van prachtige uitzichten. Ook nog een korte hike gedaan, waar Joris weer een echte klimgeit bleek
Daarna gaan we met de Peak-to-Peak gondel helemaal naar de andere top in een gondel met een glazen bodem (alleen in het midden gelukkig en niet de hele bodem ;-).Deze rit is prachtig! De gondel is de hoogste ter wereld en zweeft 4 km lang zonder dat er palen tussen staan! Heel bijzonder met de glazen bodem, die laat zien hoe hoog het echt is!
Daarna eten we wat bovenop de top en gaan weer met de stoeltjeslift naar beneden. Als we ongeveer 5 minuten onderweg zijn ziet Sander hem: "Een beer, kijk daar een beer" en jawel precies over de skipiste onder de stoeltjes lift loopt op zijn dooie akkertje (groot gelijk bij deze temperaturen) een echte beer!!! SUPER! Sanders vakantie kan nu al niet meer stuk...we hebben een beer gezien! En hoe...gewoon op 5-10 meter afstand precies onder ons in de stoeltjeslift.
Van alle opwinding zijn we wel bijna te laat om foto te nemen...nou ja, gezien hebben is belangrijker dan een mooie foto, maar we hebben wel bewijs
Sander huppelt de lift uit
Daarna nog even op de zomerrodelbaan en toen naar de Olympic Plaza in Whistler met de beroemde ringen. Joris had in Nederland al gezegd dat ie bij de olympische ringen wou staan op zijn verjaardag. We wandelen terug naar de camping.
Joris wil ook nog barbecueën op zijn verjaardag, dus we huren een gasbarbecue omdat vanwege de grote kans op bosbranden dit de enige manier is waarop dat mag.
Nou, al met al een geweldige dag met onze eerste beer!