Opruimen...en toch nog dolfijntjes!

De laatste dag met de camper! We doen het 's ochtends nog even rustig aan en ontbijten nog een keer aan het water. Dan vertrekken we naar de ferry. We willen proberen de ferry van 13:00 uur te halen. We hebben de ferry dit keer niet besproken want er gaat elk uur een ferry vanuit Victoria naar Vancouver.

Via een toeristische omweg komen we keurig op tijd bij de ferry en hij is nog niet vol, dus we kunnen mee met de eerste ferry, dat is mooi!

Een overtocht blijft toch leuk! Het is best mooi weer, dus we zitten weer heerlijk buiten. Dan zien we mensen in één keer wijzen...daar moet iets zijn, dus we gaan snel kijken. Eerst zien we niets, maar na een tijdje zien we het...we zien een klein vinnetje boven het water uit komen af en toe. Er zitten dolfijntjes! Het is een heel klein soort, maar het zijn echt dolfijntjes! Natuurlijk zijn we weer enthousiast...wat hebben we toch veel verschillende beesten gezien!

Na een leuke overtocht komen we om 14:45 uur aan in Vancouver waar we na ongeveer een half uur op de camping aankomen waar we onze laatste nacht in de camper zullen slapen :-(

Het is gelukkig een mooie camping waar we ook nog een plaatsje krijgen aan een riviertje en tegenover onze plaats is een heel groot sportveld, waar Sander en Joris nog lekker kunnen voetballen, basketballen en ze volleyballen ook nog even met een paar andere kinderen van de camping. Ook is er een zwembad en terwijl Minka de koffers inpakt gaan Norbert, Sander en Joris nog even zwemmen.

We sluiten de dag af met het onvermijdelijke potje Uno en marshmallows bakken op het kampvuur. Dus nog een gezellige afsluiting van de vakantie.

De koffers zijn gepakt. Morgen gaan we naar huis!

Victoria, een straatartiest en …orka’s!

Al vroeg wakker vanmorgen door het gekrijs van meeuwen. Wat een kabaal kunnen die beesten maken zeg! Nou ja, uiteindelijk wel weer in slaap gevallen.

Om 10:00 uur worden we opgehaald van de camping door een busje van BC Whales voor ons orkatochtje. We gaan met een gloednieuwe boot (nog maar 2 weken oud), die nog sneller is dan de zodiac van het walvistoertje, dus dat belooft wat!

Weer moeten we van die astronautenpakken aan. Deze zijn nog dikker en groter dan de vorige, maar dat zullen we nodig hebben. Het is wat bewolkt vandaag, dus ook iets kouder.

De boot gaat snel...heel snel! Maar het water is heel rustig dus eigenlijk is het wel erg comfortabel. Deze boot  is ook heel stil (en schoon) om de omgeving niet teveel te belasten.

Dan, na ruim een half uur varen...een vin in het water...een ORKA! Super! Orka's herken je wat makkelijker in het water dan de grijze walvissen omdat ze een vin hebben...Dit is leuk, al gauw zien we er meer...na een tijdje weten we zelfs niet meer of we nu links of rechts moeten kijken...we zien er zeker meer dan 10! Heel gaaf. We zijn nu trouwens op Amerikaans grondgebied (zeegebied eigenlijk) en dit betekent dat we niet te dicht bij de orka's mogen komen. De bootjes mogen niet naar de orka's toevaren. Maar we hebben geluk 2x duikt er eentje heel dicht bij de boot op en 2x slaat die orka zelfs met zijn staart op het water. Dat is echt een gaaf gezicht.

We varen wel bijna 2 uur tussen de orka's door. Dan is het helaas alweer tijd en moeten we terugvaren. Dit was weer een superervaring! Op de terugweg varen we nog sneller, Joris glundert! De boot kan ongeveer 110 km/uur en da's best hard kan ik je vertellen!

We komen terug in de haven midden in het centrum van Victoria, dus we besluiten daar te blijven om wat van de stad te zien. Het is een mooie stad met veel mooie statige gebouwen. Het Empress hotel en het parlementsgebouw als grote blikvangers. Langs de haven zijn allemaal kraampjes waar dingen verkocht worden en allemaal straatartiesten, heel gezellig. We staan te kijken bij een Ierse artiest die jongleert met vuurknotsen en dan...in 1 keer krijgt Norbert zo'n vuurknots in zijn handen gestopt en hij moet naar voren komen om mee te doen (hi,hi..). Nou, daar sta je dan...:-) Norbert voelt zich wat opgelaten, maar eerlijk gezegd...hij deed leuk mee (verborgen talent...hi,hi). Dat levert weer leuke foto's op!

Na de opwinding van Norbert's show lopen we verder en besluiten nog even te gaan kijken in een boot in de haven die dienst doet als aquarium en veel van het onderwaterleven hier voor de kust van Victoria laat zien, waaronder een mega-inktvis.

Als we verder lopen valt Joris nog heel hard met zijn mond op de leuning van een trap. Dat doet zeer, hij bloedt behoorlijk en heeft een tand los in zijn mond (gelukkig een melktand).

In de haven zien we daarna  nog een zeehondje, dus dan vergeet Joris gelukkig weer een beetje dat ie zo'n zere mond heeft.

Daarna scoren we nog 2 canada-shirts voor de jongens en varen dan terug met de harbour-watertaxi naar de camping, die precies tegenover downtown aan de haven ligt. Dit is een heel schattig klein bootje. De stuurman vertelt nog van alles onderweg, dus best leuk! We varen ook precies langs onze camper, heel grappig.

Het begint nu zachtjes te regenen, dus we zitten in de camper. Morgen gaan we met de ferry terug naar het vasteland en overnachten dan op een camping niet zo ver van Canadream waar we de camper dinsdagochtend weer moeten inleveren (snik).

Een beer op het strand!

We hebben geslapen met het gordijn open, omdat het uitzicht zo mooi was :-) Dus vroeg wakker vanmorgen, omdat het al licht was. Maar dat is geen straf op dit plekje! Wat is het hier toch mooi. Jammergenoeg moeten we alweer weg. We rekken het nog wat door pas later te vertrekken. Joris slaapt wel uit en net op het moment dat mama Joris helpt met aankleden, komt Norbert aangerend: "Een beer, er is een beer op het strand!" We rennen naar buiten, Joris in een shirt en zijn onderbroek en verder nog niets, maar wat maakt het uit...die beer moeten we zien...en ja hoor, daar loopt ie, op zijn dooie akkertje over het strand te struinen. Het is eb, dus waarschijnlijk is hij op zoek naar krabbetjes of iets anders eetbaars in de poeltjes op het strand...Dit is super...we zitten gewoon op onze ‘veranda' naar een beer te kijken! Hij loopt langzaam van ons weg naar de andere kant van het strand en verdwijnt na een tijd het bos weer in.

Het was al zo'n mooi plekje en dit maakt het helemaal compleet, een plek om nooit te vergeten.

Daarna ontbijten we lekker in de zon op onze veranda met uitzicht op de Pacific. Als (alweer) mama en Joris tanden staan te poetsen in de camper horen we weer een onderdrukt gegil: "De beer...hij is er weer!" Dus dit keer wel aangekleed maar met de tandenborstel nog in de mond stormen we weer naar buiten...hij is er weer...struinend over het strand...hoe leuk is dit?

Dan is toch de tijd gekomen...we moeten echt weg...Sander is een beetje verdrietig dat we hier weg moeten, maar ja...

We rijden naar Victoria in het zuiden van Vancouver Island. Het is een lange rit, voor een groot deel over een weg die we 3 dagen geleden ook al gereden hebben.

We staan op een camping midden in de stad aan de haven. Hoe anders dan vanmorgen. Voor in de stad eigenlijk best een mooi plekje...er gaat een watertaxi van hier naar het centrum van de stad en we staan aan het water, dus eigenlijk best mooi, maar we staan wel weer dicht op de buren...

En...voor morgen hebben we een orca/walvistoertje geboekt...daar hebben we weer erg veel zin in...en natuurlijk nemen we de watertaxi naar Victoria.

Het is de laatste echte vakantiedag. Na morgen rijden we terug naar Vancouver waar we dinsdagmorgen de camper weer inleveren...dus nog 1x deze vakantie een grote belevenis hopen we.

Regenwoud en… het paradijs!

Vanmorgen heerlijk rustig aan gedaan. Sander slaapt tot half tien. Gisteren hebben we het water bijgevuld bij het begin van de camping en de tank met afvalwater geleegd, dus we kunnen alle vier douchen in de camper vanmorgen. Er zijn hier geen douches op de camping.

Om 11 uur rijden we weg. We stoppen eerst bij een boardwalk door het regenwoud. Heel mooi aangelegd. Een leuke wandeling.

Dan rijden we verder richting Ucluelet. We rijden nog even door het plaatsje, maar gaan dan gauw verder naar de volgende camping (Mussel Beach), die aan zee ligt! We moeten 8 kilometer over een gravelroad rijden om bij de camping te komen. De camper hobbelt en bobbelt over de weg (ik denk dat we eigenlijk dit soort wegen niet mogen rijden met de camper...). We doen er meer dan een half uur over.

De camping ligt inderdaad aan zee...dit is geweldig!!! Wat mooi! Onze plaats is echt aan het strand! Mooier kan het niet! Bij de plaats is een soort veranda waar we kunnen zitten en uitkijken over zee! Dit is bij ver de mooiste plek waar we met de camper hebben gestaan!!!

Het strand bestaat uit aangespoelde boomstammen, zand, stenen, rotsen en een soort stro (aangespoeld zeegras ofzo???). Sander staat te juichen bij de camper, zo mooi vindt ie het :-)

Op deze camping wordt 1x per jaar een muziekfestival gehouden en er is met aangespoelde  boomstammen een soort bar gebouwd, ook bij onze plaats. Dus Sander zet gelijk zijn eigen strandtent op, waar we eten en drinken kunnen bestellen.

Er wordt ook gelijk over het strand gestruind en Joris vindt mooie schelpen.

We settelen ons op de veranda en genieten van dit heerlijke uitzicht en de zon. Aan het eind van de middag gaan Norbert en de jongens nog even zwemmen. Ik heb nog steeds mijn boek niet uit, dus blijf lekker nog even zitten in de zon (goed excuus).

Deze camping heeft geen faciliteiten. Er is geen water of elektriciteit. "A true wilderness camping".

Terwijl we naar het water staan te staren zien Sander en Minka in 1x iets vliegen...wat is dat? Hij vliegt heen en weer en gaat richting het water...dit moet een adelaar zijn! We zien de adelaar naar een boom vliegen een eind verderop. Daar zien we de vogel als een wit puntje. Snel pakken we de verrekijker. Dan zien we duidelijk wat het is...dit is onmiskenbaar een adelaar! Geweldig! We zien hem nog een keer naar een ander plekje vliegen en Norbert en de jongens lopen er nog een stukje naar toe om hem nog beter te kunnen zien...dit is leuk!

Nu zitten we met zijn viertjes rondom het kampvuur dat Norbert gemaakt heeft (ja, alweer gelukt!)...het is pikkedonker en we horen de zee!

Erg jammer dat we hier maar 1 nachtje blijven. De vakantie is nu bijna afgelopen. Morgen naar Victoria, de grootste stad van Vancouver Island...onze laatste bestemming voordat we teruggaan naar Vancouver.

Maar dit is een geweldig plekje om de laatste dag midden in de natuur af te sluiten!

Sander jarig en walvissen!!!

Hiep hiep hoera! Sander is jarig vandaag en dat betekent: taart en walvissentochtje! We zingen Sander natuurlijk wakker in de versierde camper. Cadeautjes had ie natuurlijk al gehad voor de vakantie, maar hij krijgt toch nog wat kleine cadeautjes, waaronder een adelaarknuffel en magneetjes van Canada van Joris. We ontbijten in de camper want hier in het regenwoud is het 's ochtends toch nog wel koud, maar tussen de dichte bebossing door zien we wel dat het heel erg mooi weer is, hier en daar zien we een zonnestraaltje door de bomen komen.

Dan vertrekken we naar Tofino voor Sanders lang gekoesterde wens: een walvistochtje. Bij Jamie's whalewatching aangekomen hijsen we ons in de enorme pakken die we aan moeten op de boot. Het lijken wel ruimtepakken! Een zwemvest zit in het pak ingebouwd. Als Michelin mannetjes begeven we ons naar de zodiac boot, een soort superopblaasboot met een motor, die heeeel erg hard kan. Met 12 mensen zitten we op de boot en daar gaan we....spannend!

We varen een eind voor de kust langs allerlei eilanden...dit gaat hard! We worden ook nog behoorlijk nat en het is nogal "bumpy" (niet geschikt voor ouderen, zwangeren en mensen met een zwak gestel...;-) Geen idee hoe lang we varen, maar dan mindert de boot vaart...waarom??? En dan zien we hem in één keer: "Daar...een walvis". Super, wat een beest! Hij spuit water! "Oh, en daar, nog één!" We zien er wel 4 of 5! Heel erg gaaf. We zien ze water spuiten en ze proberen te duiken, maar volgens de gids zijn de walvissen ongeveer 14 meter lang en volgens zijn dieptesensor is het hier ook ongeveer 14 meter diep, dus hij duikt, maar doet een soort handstand en kan dus niet echt goed duiken. Maar we zien toch nog een paar keer de staart van de walvis uit het water omhoog komen, dat is pas echt mooi! Foto's maken lukt niet zo heel goed omdat ze steeds maar zo kort boven water komen...maar een paar fotootjes hebben we nog wel.

Na een tijd varen we jammergenoeg verder. Het wordt ook verder nog een supertochtje! Het varen op zich op open zee in zo'n snel klein bootje is al een belevenis, maar we zien ook nog zeeleeuwen (2 soorten, waaronder stellar lions, volgens Sander de grootste zeeleeuwen die er zijn), zeehonden (met ook kleine zeehondjes), zeeotters en papegaaiduikers! Wat een belevenis! Al met al varen we ruim 2,5 uur op zee. En als toetje zien we als we de boot afstappen en terug lopen vanuit de haven nog een adelaar echt vlak over vliegen. Sander heeft de verjaardag van zijn leven!

We gaan nog lekker uit eten in Tofino.

Terug bij de camping gaan we gelijk door naar het strand voor de zonsondergang...die is prachtig (zoals overal;-). Sander en Joris vermaken zich uitstekend op het strand...

We eindigen de dag zoals elke avond met een potje Uno in het donkere bos op de camping.

Klimmen, klauteren, regenwoud en…de Pacific

Vanmorgen weer wakker geworden met een prachtig uitzicht vanuit ons bed! Da's pas wakker worden.

Vandaag gaan we op weg naar het Pacific Rim National Park aan de westkust van Vancouver Island, dus we steken vandaag het eiland over. Onderweg stoppen we voor een wandeling naar de watervallen in het Englishman River Falls Provincial Park. De wandeling door een groot cedar bos is leuker dan de watervallen, maar dat maakt het niet minder leuk.

Daarna rijden we door naar het beroemde Cathedral Grove in het Mc Millan Provincial Park. Het is hier druk met auto's maar we hebben geluk er gaat een auto weg op een plaatsje waar we met wat passen en meten de camper ook kwijt kunnen. Cathedral Grove is het oudste oerbos hier op het eiland met bomen die wel 800 jaar (!) oud zijn. En die bomen zijn dus groot, erg groot... De oudste boom heeft een omtrek van 9 meter. Het is een regenwoud, dus er groeien ook erg veel varens en er groeit een soort langharig mos op de takken van de bomen, heel bizar gezicht. Uiteraard maakt Joris van de gelegenheid gebruik om op alle omgevallen bomen (en dat zijn er heel veel!) te klimmen :-)

Na de oude bomen rijden we verder en we hebben honger dus we zoeken een picknickplaats op aan een mee (Sprout Lake). Een leuk plekje, het had alleen wel iets warmer mogen zijn...

Er zijn veel hogere bergen dan we hadden verwacht en er zijn veel meren en de bergen houden de bewolking tegen, want zodra we de bergen achter ons laten wordt het weer mooi, strakblauwe lucht! (het is hier overigens wel kouder dan op het vaste land).

We stoppen nog bij een rivier, waar heel veel keien en rotsen zijn om over te klimmen en te klauteren, dus Norbert en de jongens gaan er weer op uit :-). Ik parkeer mijzelf op een rotsblok in de zon, heerlijk!

Nu rijden we maar door naar de camping in het nationale park, want anders wordt het wel erg laat...iets voor zessen komen we aan bij de camping en ze zijn net aan het afsluiten, maar we hadden besproken, dus dat is verder geen probleem. Deze camping ligt midden in het regenwoud, dat hier doorloopt tot aan het strand. We hebben een grote plaats echt midden in het bos, dus ook erg donker, maar dat past hier wel. Super toch...kamperen in het regenwoud, met het strand op loopafstand.

We lopen gelijk maar even naar het strand. Long Beach is een deel van het nationale park en niet voor niets...wat een mooi strand. Het regenwoud loopt tot het strand en op het hele strand is van alles te vinden...er liggen boomstronken helemaal aan het eind van het strand tegen het bos aan. Deze spoelen aan als er storm is (en dat schijnt er vaak te zijn in de herfst en winter). Verder is er van alles te vinden op het strand...reuzemosselen (echt superreuze), een soort superzeewier, heel raar spul...we zien een superzeester (echt mega) op het strand en er komt ook nog een inktvisje aangespoeld, die tot vreugde van Joris even later weer terugspoelt naar zee, want hij leefde nog.  We struinen meer dan een uur op strand, echt heerlijk.

Morgen is Sander jarig en hopelijk wordt het een superdag, want we gaan een walvistourtje doen...spannend!

Otters en springende vissen

Heerlijk uitgeslapen vanmorgen. Als ik het gordijn opendoe heb ik een prachtig uitzicht op de rivier. En wat zie ik daar? Er beweegt iets in het water. Hé jongens kom eens...drukte alom. Wat is dat wat daar zwemt? Een bever, een zeehond of toch een otter? In één keer is iedereen wakker en in beweging...Norbert naar buiten...Sander en Joris met de neus tegen het raam...We zien er nog één...en zijn het er nu toch over eens... het is een otter.  Dat is nog eens leuk! Sander en Norbert besluiten om nog even naar het uitkijkpunt te lopen om te kijken of ze daar nog iets zien...en ja hoor, ze zien er nog drie!

Jammergenoeg is het bewolkt. We wilden eigenlijk gaan roeien op de rivier, maar dat is toch een beetje koud. We besluiten naar Nainamo te gaan. Maar eerst willen Sander en Joris nog een keer naar het uitkijkpunt. Verrekijkers mee en daar gaan ze. Na een half uurtje komen ze terug....helemaal enthousiast...geen otters dit keer, maar een kolibri! Dat is nog eens leuk!

Dan na een cappucinootje op het terras bij het café op de camping (met zeezicht) naar Nainamo. We parkeren de camper bij een winkelcentrum en lopen langs de haven. Op een pier zien we in één keer iets springen in het water en dan nog eens en nog eens...er zijn springende vissen in het water! Heel grappig...geen idee wat voor vissen het zijn...maar leuk is het wel! Norbert probeert een foto te maken, maar het gaat te snel...we staan een tijdje te kijken...Dan lopen we verder. Er is een leuke speeltuin in een park verderop en daar moeten Sander en Joris natuurlijk nog even spelen :-)

Daarna eten we nog wat op een terrasje aan het water. Daar zien we iets grappigs...een meeuw die het water induikt en eruit komt met een zeester in zijn bek! Eerst lijkt het alsof hij niet goed weet wat hij ermee wil en dan na een tijdje stopt hij ‘m in zijn bek en het duurt lang maar uiteindelijk eet ie ‘m op! Heel bizar gezicht! Grappig...Na het eten trakteert Joris ons nog op een lekker ijsje :-)

Als we terug zijn op de camping gaan de jongens eerst nog even tafeltennissen en daarna lopen ze nog samen met Norbert naar een beverdam.

's Avonds bljkt dat we nederlandse buren hebben gekregen op de camping. Zij zijn net begonnen aan de reis. We wisselen wat ervaringen uit en drinken weer een cappucinootje en Sander en Joris eten nog een ijsje! Gezellig met de nieuwe buren.

De komende 3 dagen hebben we weer geen elektriciteit en/of internet op de camping, dus wanneer het volgende verhaaltje komt...????

.

Naar Vancouver Island

Vroeg op vanmorgen, want we gaan naar Vancouver Island en natuurlijk mogen we de Ferry niet missen. We hebben de Ferry van 15.15 uur besproken vanuit Vancouver. We gaan eerst een stukje rijden voordat we gaan ontbijten. Sander voelt zich gelukkig weer wat beter. We stoppen bij de zg. Hope Slide, waar in de jaren 60 de grootste aardverschuiving ooit in Canada plaatsvond. Hier is nog steeds een grote puinhoop van stenen te zien. Het blijkt dat de weg opnieuw gebouwd is na de verschuiving en dat deze 70 meter hoger (!) moest komen dan daarvoor. Ook was hier ooit een meer, maar nu dus niet meer (gewoon weg). Hier ontbijten we in de camper want het is nog wat fris buiten. De rit gaat voorspoedig en we besluiten dan ook nog even boodschappen te gaan doen in Vancouver en bij de Starbucks nog even een kopje koffie te gaan drinken, zodat we gelijk de verhaaltjes en foto's op de site kunnen zetten, want we waren 2 dagen afgesloten van de buitenwereld :-) Daarna verder naar de haven bij Tsawassen voor de overtocht. Altijd leuk een overtocht! Het is onderrtussen weer heerlijk weer geworden, dus we kunnen lekker op het dek zitten. De tocht duurt 2 uur en deze vliegen voorbij. We zien bij vertrek Vancouver Island al liggen dus dat is leuk. saneert en Joris staan de hele weg met een verrekijker langs de railing, in de hoop een glimp op te vangen van een orka, want die leven hier in de Strait of Georgia. Maar helaas geen orka, wel een heerlijke overtocht. Nadat we in Nanaimo van de boot komen is het nog maar een kwartiertje rijden naar de camping, Living Forest RV resort. We hebben weer een schitterende plaats met uitzicht over de rivier en de zee, geweldig! Norbert bakt pannenkoeken, dus er wordt gesmuld. Er is een fireban, dus we mogen geen kam vuurtje maken. wel hebben we een propaan kampvuurtje gehuurd (een soort klein gashaardje zeg maar). Dit is niet zo'n succes. Het vuurtje is er klein en het stinkt. Denken dat erop gebakken is (het ruikt naar vet). Dus na een uurtje doen we deze weer uit.