Sander slaapt goed vannacht en wordt pas om 10.00 uur wakker. Hij voelt zich niet lekker en heeft wat hoofdpijn, dus hij blijft nog even liggen. Na koorts opnemen blijkt dat ie toch al 38,7 heeft, dus toch nog maar een paracetamolletje in de hoop dat ie zich wat beter gaat voelen.

We besluiten maar niet zoveel te doen vandaag om Sander even wat rust te geven.

Dus maken we een kopje cappuccino en doen we spelletjes met Joris. Even afwachten hoe het gaat.

Na een tijdje komt Sander toch maar uit bed, maar hij voelt zich niet top. Hij leest wat in de camper, drinkt wat water en komt een uur later buiten zitten, nog altijd in zijn pyama.

Joris en papa gaan na een potje schaak toch maar even een eindje wandelen bij het meertje. Ze hebben hun zwembroek aangetrokken, dus ik denk dat ze ook even een duik nemen, want het is weer mooi weer. Gelukkig niet meer zo warm als in Osoyoos gisteren, maar heerlijk weer.

Wij blijven bij de camper en lezen wat. Sander leest de National Geographic junior over de ruimte en ik probeer nu toch eindelijk mijn boek uit te lezen, want we doen zoveel deze vakantie dat ik nog niet eens 1 boek uit heb.

Hopelijk gaat het morgen weer wat beter met Sander want dan gaan we op de boot naar Vancouver Island, waar hij zich al enorm lang op verheugd.

Na twee uur zijn Norbert en Joris terug. Ze hebben inderdaad lekker gezwommen en om het meertje gewandeld.

Sander wil wel graag weer liggen en gaat in de camper op ons bed liggen, maar het is warm in de camper en na een tijdje zoeken we een oplossing buiten: we leggen de opblaasband op de grond. Daar leggen we een deken in en zo kan Sander lekker buiten liggen. Dit vindt ie lekker. Wel met een dekentje over want de koorts is terug dus hij heeft het koud.

Na het eten rijden we toch nog naar een uitkijkpunt in de buurt, een prachtig uitzicht over de hele vallei en in de richting van hoge bergen in de VS (we zitten hier vlakbij de grens). We doen nog een kort wandelingetje (10 minuutjes) in de hoop nog wild tegen te komen, maar verder dan berenharen in een bessenstruik komen we niet. Sander loopt mee nog steeds in zijn pyama :-)

Sander lijkt zich iets beter te voelen, dus hopelijk valt ie zo snel in slaap en gaat het morgen weer een beetje.